Uzun Beraberlikten Kısa Süren Evliliğe

Evlilikleri kurmak iyi, güzel de asıl mesele yürütmekte…

Malum o eski Türk filmlerinde her türlü engel, sıkıntı, oyunlara rağmen çiftler kavuşur ve nihayet evlenirler. Mutlu sona varılır ve film biter. Ama o mutlu son diye bilinen evlilikler aslında başlangıçtır. Meselenin büyüğü bundan sonrasındadır.

İlginçtir ki; bugünün gençleri de ne yapıp edip görüştüğü kişiyi nikah masasına oturtma çabasındadır. Karşısındakini anlamaktan ziyade etkileyici ve ikna edici görünmek, tanımaktan ziyade hep nikaha sebebiyet verecek eylemde olmak…

Bilmem kaç yıllık iyi giden, süregelen görüşme ve birlikteliğe rağmen nikahtan kısa bir süre sonra hiç gitmeyen, biten evlilikler…

Acaba evlilik sonrasında çiftler arasındaki uyumu ne bozuyor?

• Evlilikle ilgili bilgi eksiklikleri mi?
• Eş olmanın anlamını bilememek mi?
• Eş olmaktan anlaşılanın farklı olması mı?
• Elde etmenin rehaveti mi?
• Hedefe ulaşmanın boşluğu mu?
• Ayrı hayatlardayken farkında olunamayan sorumluluklar mı?
• Birlikte yaşamanın getirdiği ve gerektirdiği özverinin ağır gelmesi mi?
• Zaman içinde iletişimin kopması mı?

Belki de bunların hepsidir. Fakat önemli olan insanın birey olarak şahsi sorumluluklarını yerine getirmesi ve ayakta durabilme kabiliyetini kazanmasıdır. Kolaycı ve birinin yardımıyla hayatını sürdürme alışkanlığı, kişileri dürüstlük ve kendiliklerinden uzaklaştıran etkenlerdendir. Evlilikleri olumsuz etkileyen özelliklerden biri de, eşlerin şartlı sevgi alma ve verme alışkanlıklarıdır. Bu da büyütülme şekliyle alakalı ve aile kökenli sorunlardandır. Ayrıca sorunlara bakış açısı ve sorun çözme becerisi de bireylere geçen yine aile kökenli aktarımlardır.

sorunlara bakış açısı ve sorun çözme yaklaşımlarında çiftlerin haklı çıkma çabası, bununla birlikte suçlu arama gayreti, beraberinde eşi değiştirme ve yönetme uğraşları baskı oluşturduğu için ikili ilişkilerde karşılıklı uyumu bozar ve birlikteliğe ciddi zarar verir.

Evlilik düşünülürken öncelikle kişinin kimlik oluşumunda büyük payı olan ailelerin de uyumuna dikkat etmek gerekir. Ev içinde anne etkili aile ile baba baskın bir aile çocuklarının birlikteliğinde geçim ve uyum çatışması olma olasılığı yüksektir. Çünkü bireyler eş olma kavramını, evlilik ve eş ile ilgili beklentilerini ( ifadelerde yer almasa dahi ) farkında olmadan ilk kendi ailelerinden modelleyerek öğrenirler.

Birey olmayı öğrenmeden eş olmanın, eş olmayı öğrenmeden de anne-baba olmanın kolayca yaşandığı günümüzde maddi ve manevi, psikolojik ve sosyolojik çok yönlü toplumsal hırpalanmalar her gün katlanarak artmaktadır.

Sağlıklı bir toplum için, gençlerin aralarında konuşacağı evlilikle ilgili geleneksel gözlemler yapıcılıktan çok yıkıcıdır. Bu konularda ciddi bilgilendirmelerin yer alacağı kurslar, okullar ve mesleki çalışmaların, evlilik-aile danışmanlıklarının arttırılması artık kaçınılmazdır.